Dymnica pospolita jest rośliną jednoroczną z rodziny makowatych. Występuje w Europie, Azji i Ameryce, a w Polsce można ją spotkać na całym niżu i w dolnych partiach gór.
Łodygi dymnicy osiągają długość do 50 cm, liście są podwójnie lub potrójnie pierzaste, zaś drobne kwiaty przybierają kolor różowofioletowy. Kwitnie od maja do września.
Surowce lecznicze
Do potrzeb leczniczych zbieramy całe łodygi z kwiatami w początkowej fazie kwitnienia. Suszymy w temperaturze do 40 stopni, najlepiej naturalnie, w cieniu i przewiewie.
Związki czynne
Ziele dymnicy zawiera liczne alkaloidy izochinolinowe, pochodne tetrahydroberberyny, kwas fumarowy, garbniki, flawonoidy, śluz i sole mineralne.
Działanie i zastosowanie
Ziele dymnicy działa silnie rozkurczowo na mięśnie gładkie – drogi żółciowe i moczowe, jelita i naczynia krwionośne. Przywraca prawidłową perystaltykę jelit, dzięki czemu treść pokarmowa jest odpowiednio przemieszczana i wypróżnienia są regularne. Przetwory z ziela dymnicy stosowane w niewydolności wątroby zwiększają wytwarzanie żółci stosownie do potrzeb organizmu oraz ułatwiają jej przepływ w dwunastnicy.
Działania niepożądane:
Wyciągi z ziela dymnicy podawane w dawkach wyższych niż zalecane mają niekorzystny wpływ na ciśnienie, oddech, serce i wątrobę! Długotrwałe stosowanie tych preparatów może spowodować uszkodzenie oczu i objawy jaskry!
Przetwory
Odwar:
1/2 łyżki ziela zalać 1 szklanką letniej wody i gotować przez 3 minuty. Odstawić na 15 minut i przecedzić. Pić 1-3 łyżki 2-4 razy dziennie w chorobach wątroby i pęcherzyka żółciowego przez 10-15 dni, następnie zrobić 10-dniową przerwę.
Syrop:
200-500 gram świeżego ziela zmiażdżyć w maszynce do mięsa, wycisnąć sok przez płótno, zmierzyć objętość płynu i dodać taką samą ilość cukru. Gotować powoli na małym ogniu do chwili uzyskania gęstego syropu. Pić po 1 łyżeczce 2-3 razy dziennie przez 10-15 dni, a następnie zrobić 10-dniową przerwę. Stosować jako lek rozkurczowy w bólach brzucha, atonii jelit, dróg żółciowych i spowodowanych tym zaburzeniach trawiennych.
Źródło: Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie” A. Ożarowski, W. Jaroniewski
natura i ja 