Czarna porzeczka

Moje dzieci zdecydowanie wolą porzeczki czerwone; jak tylko dojrzeją, ogołocą cały krzaczek. Mnie zdecydowanie bardziej do gustu przypadły czarne. Najpierw wybieram te największe i najsłodsze….

Czarna porzeczka jest krzewem osiągającym do 2 metrów wysokości, występuje w Europie i Azji. Cała roślina wydziela charakterystyczny zapach.

Sok z czarnej porzeczki – EkaMedica

Surowce lecznicze

Wiosną zbieramy dobrze rozwinięte, zdrowe, zielone liście. Suszymy w warunkach naturalnych, w cieniu i przewiewie. Można suszyć również w ten sposób owoce.

Związki czynne

Liście czarnej porzeczki zawierają garbniki, flawonoidy ( m. in. rutynę), kwasy organiczne, olejek eteryczny, sole mineralne. W owocach znajdują się przede wszystkim duże ilości witaminy C i PP, cukry, kwasy organiczne, pektyny i sole mineralne (głównie bor).

Herbatka z porzeczki – Dary Natury

Działanie i zastosowanie

Napary z liści działają słabo moczopędnie, przeciwzapalnie i napotnie. Nieznacznie poprawiają krążenie oraz pracę serca. Hamują rozwój drobnoustrojów przewodu pokarmowego.
Zewnętrznie przetwory z liści stosuje się do płukania w zapaleniu jamy ustnej i gardła.
Najlepiej działają jako składnik mieszanek ziołowych.

Sok ze świeżych owoców również wykazuje działanie wirusobójcze i zalecany jest w przeziębieniu i grypie.

Czarna porzeczka – kapsułki

Przetwory

Odwar moczopędny

Zmieszać równe ilości liści porzeczki i ziela skrzypu. 1 1/2 łyżki ziół zalać 1 szklaną letniej wody i gotować powoli pod przykryciem 5 minut. Odstawić pod przykryciem na 15 min. i przecedzić. Pić 1\4 – 1\3 szklanki 2-3 razy dziennie pomiędzy posiłkami.

Napar przeciwzapalny

Zmieszać równe ilości liści porzeczki i liści szałwii. Zalać 1 łyżkę mieszanki 1 szklanką wrzątku i zaparzać pod przykryciem 15 min. Odstawić na 15 min i przecedzić. Pić 2-3 łyżki 2-4 razy dziennie między posiłkami w nieżycie żołądka i jelit, oraz stosować do płukania jamy ustnej.

Ekstrakty z czarnej porzeczki znajdziemy również w naturalnych kosmetykach, np. tych z linii K-Essence Alkemilla.

^{Źródło: „Rośliny lecznicze” A. Ożarowski, W. Jaroniewski}