Kilka lat temu posadziłam w swoim pustym wówczas ogrodzie kilka sadzonek miodunki, przede wszystkim ze względu na ozdobne liście. Szybko się rozrasta i w obecnie pokrywa sporą część ogródka. Kwitnie już wczesną wiosną okrywając nagą jeszcze ziemię mnóstwem kwiatków w różnych odcieniach różu i fioletu.
Liście początkowo niewielkie i niepozorne, latem stają się piękną ozdobą ogrodu.
Polubiłam miodunkę jeszcze bardziej, gdy odkryłam jej cenne właściwości. Nie tylko przyciąga pszczoły i daje im pokarm wczesna wiosną, jest również cenionym ziołem, który pomoże nam przy problemach z płucami.
Miodunka (Pulmonaria) jest byliną z rodziny ogórecznikowatych, występującą w południowej i środkowej Europie. Lubi miejsca zacienione, dlatego często można spotkać ją w lasach i zaroślach. Jej łodygi są rozgałęzione i osiągają wysokość do 30 cm. Liście szerokie, owalne, u szczytu zaostrzone, białonakrapiane. Kwiaty mają różne kolory, w zależności od fazy rozwoju oraz odczynu podłoża. Fioletowe, różowe, purpurowe, czerwone a nawet niebieskie. Cała roślina jest silnie owłosiona.
Surowce lecznicze
Do celów leczniczych od marca do maja zbieramy górne, kwitnące części pędów wraz z liśćmi. Suszymy w warunkach naturalnych lub suszarniach ogrzewanych do temperatury 35 °C.
Związki czynne
Miodunka zawiera przede wszystkim krzemionkę (2,5 %), garbniki, alantoinę, saponinę, śluzy, flawonoidy, kwasy (chlorogenowy, elagowy, rozmarynowy) oraz antocyjany. Aby wydobyć z niej krzemionkę surowiec trzeba gotować przynajmniej przez 10-20 minut. Krzemionka długo rozpuszcza się w wodzie, ale później staje się łatwo przyswajalna.
Działanie i zastosowanie
Wodne wyciągi z ziela miodunki działają przede wszystkim wykrztuśnie i osłonowo. Przyspieszają bliznowacenie uszkodzonej tkanki płucnej oraz zwapnienie ognisk gruźliczych. Obecność alantoiny i krzemionki łagodzi stany zapalne i zwiększa odporność pęcherzyków płucnych na działanie pyłów i lotnych substancji szkodliwych. Garbniki działają ściągająco i hamują rozwój drobnoustrojów. Obecność saponiny i śluzu pobudza odruch wykrztuśny i ułatwia usuwanie wydzieliny zalegającej w górnych drogach oddechowych. Przetwory z miodunki zalecane są gdy dolega nam suchy kaszel, chrypka, ból gardła.
Przetwory z ziela miodunki stosujemy głównie w chorobach płuc – szczególnie gruźlicy, zapaleniu płuc i chronicznym zapaleniu oskrzeli.
Zewnętrznie napar można stosować do przemywania ran, a świeże liście do tamowania krwawień.
Miodunka dobrze się łączy z innymi ziołami, np. podbiałem, babką, żywokostem i tymiankiem.
Przetwory
Odwar
2 łyżki ziela zalać 2 szklankami ciepłej wody. Gotować na małym ogniu 10 minut, odstawić na 30 minut, przecedzić. Pić 1/3 szklanki kilka razy dziennie po posiłkach.
Zioła płucne
Zmieszać po 25 g:
- ziele miodunki
- ziele skrzypu
- ziele poziewnika
- ziele rdestu ptasiego
- liście babki
Zalać 1 łyżkę mieszanki 2 szklankami zimnej wody i ogrzewać do wrzenia. Gotować na wolnym ogniu pod przykryciem 15 minut. Odstawić na kolejne 15 minut i przecedzić. Pić 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki między posiłkami WSPOMAGAJĄCO jako mineralizujący środek pomocniczy w różnych postaciach gruźlicy oraz zmniejszający szkodliwe działanie chemioterapeutyków przeciwprątkowych.
Zioła wykrztuśne
Wymieszać po 20 g:
- ziele miodunki
- ziele bluszczyka kurdybanka
- ziele krwawnika
- liście podbiału
Zalać 2 łyżki ziół 2 1/2 szklanki gorącej wody i ogrzewać do wrzenia. Gotować na wolnym ogniu pod przykryciem 5-10 minut. Odstawić na 15 minut i przecedzić. Pić małymi łykami 1/2 – 1/3 szklanki 3-4 razy dziennie między posiłkami.
Wszystkie ziółka potrzebne do mieszanek znajdziecie TUTAJ
Wyciągi wodne przyjmowane w podanych dawkach nie powodują skutków ubocznych.
Źródło: „Rośliny lecznicze” A. Ożarowski W. Jaroniewski
natura i ja 